De Fries is het enige echte Nederlandse paardenras. Het ras is een van de oudste van Europa. Het Friese paard werd waarschijnlijk al meer dan 3000 jaar geleden gebruikt. Uit oude bronnen blijkt dat het paard al gebruikt werd door de Romeinen, die het paard zeer waardeerden. In de Middeleeuwen werd de fries vooral als krijgspaard gebruikt. Tijdens de Tachtigjarige Oorlog leverden kruisingen met Spaanse paarden, voornamelijk Andalusiërs, een actief en veelzijdig type fries op. In de negentiende eeuw kwamen harddraverijen in de mode en men richtten zich op het fokken van steeds lichtere Friezen voor de draverij. Daarnaast werd de fries te licht voor het zware boerenwerk, de boeren namen liever een trekpaard. Het Friese paard nam sterk in aantal af en rond 1913 waren er nog maar drie hengsten over. De vereniging ‘Het Friese paard’ behoedde het ras voor uitsterven door een campagne die bijzonder veel succes had. De Friese paarden is de afgelopen jaren enorm toegenomen. Een belangrijke bijdrage tot dit resultaat was uitzonderlijk het inbrengen van Oldenburger bloed. In de jaren ’60 van de vorige eeuw leek het er opnieuw op dat het Friese paard niet langer meer zou bestaan. Er waren namelijk nog maar 500 paarden ingeschreven in het stamboek. Verschillende fokkers bleven het ras behouden en hebben ervoor gezorgd dat de Fries nog steeds bestaat en ook nog raszuiver is. Door het gericht fokken is de Fries naast tuigpaard ook een goed dressuurpaard geworden.