Het Friese paard heeft een zeer aantrekkelijk en herkenbaar uiterlijk. De paarden zijn zwart, met lange manen en een dikke golvende staart. Ook hun benen hebben lange zwarte sokken. Vroeger hadden Friezen ook andere kleuren zoals vos en schimmel, maar die zijn er in de loop der jaren uitgefokt. Hengsten die wit of vos vererven worden niet opgenomen in het stamboek. Ook aftekeningen zijn ongewenst, maar een klein kolletje of witte kroonrand komt nog wel eens voor.

Het stamboek beschrijft de Fries ideaal als een harmonieus en evenredig gebouwd paard. Het hoofd moet edel zijn met prachtige ogen en kleine oren die licht naar elkaar toe staan. De hals moet niet te kort zijn en lichtgebogen aan een voldoende sterke rug dat uitloopt in een niet te kort kruis dat niet te sterk mag afhangen. De schouder moet krachtig zijn en voldoende lang en schuin. Het beenwerk moet sterk zijn. De schofthoogte van een Fries varieert van 1.55 meter (voor opname in het stamboek), 1.58 meter tot 1.70 meter. Friezen boven de 1.70 meter kunnen voor het stamboek worden geweigerd. Hier is voor gekozen omdat men wil voorkomen dat het ras te groot wordt en zo zijn kracht en bouw verliest.

Het Friese paard is een sierlijk ogend paard met veel behang en een prachtige houding. Het lichaam is compact en sterk. Hier enkele bekende, typische kenmerken bij een Fries paard:

Haren

De manen zijn lang, vol en golvend, evenals de staart.

Hoofd

De Fries heeft een fijn hoofd met korte, spitse en beweeglijke oren.

Hals

Hoge hals aanzet, lang, licht gebogen.

Schouders

De schouders zijn krachtig ontwikkeld.

Benen

Tamelijk kort, maar stevig, lang behaard en met een vetlok.

Kleur

Een Fries is vrijwel altijd zwart zonder aftekeningen. Aftekeningen zijn dan ook verboden, hoewel een klein kolletje een enkele keer door de vingers wordt gezien. Een enkele keer komt er een zeer zeldzame bruine variant voor.

Schofthoogte

Tussen 1,55 m (voor opname in het stamboek) en 1,70 m. Op driejarige leeftijd wordt 1,60 m als ideaal beschouwd.